تقديم به دختركوچكم

                                      کودکی که آماده تولد بود نزد خدا رفت و از او پرسید: “می‌گویند فردا شما مرا به زمین می‌فرستید             اما من به این کوچکی و بدون هیچ کمکی چگونه می‌توانم برای زندگی به آنجا بروم؟”                           . خداوند پاسخ داد: “از میان تعداد بسیاری از فرشتگان، من یکی را برای تو در نظر گرفته‌ام.                          او از تو نگهداری خواهد کرد.” اما کودک هنوز مطمئن نبود که می‌خواهد برود یا نه:                               “اما اینجا در بهشت، من هیچ کار جز خندین و آواز خواندن ندارم و اینها برای                                     شادی من کافی هستند.” . خداوند لبخند زد: “فرشته تو برایت آواز می‌خواند،                                           و هر روز به تو لبخند خواهد زد . تو عشق او را احساس خواهی کرد و شاد خواهی بود.” .                         کودک ادامه داد: “من چطور می توانم بفهمم مردم چه می‌گویند وقتی زبان آنها را نمی دانم؟” .         خداوند او را نوازش کرد و گفت: “فرشتة تو، زیباترین و شیرین‌‌ترین واژه‌هایی را که ممکن است           بشنوی در گوش تو زمزمه خواهد کرد و با دقت و صبوری به تو یاد خواهد داد که چگونه                     صحبت کنی.” . کودک با ناراحتی گفت: “وقتی می‌خواهم با شما صحبت کنم، چه کنم؟” .                    اما خدا برای این سؤال هم پاسخی داشت: “فرشته‌ات، دستهایت را درکنار هم قرار خواهد داد                  و به تو یاد می‌دهد که چگونه دعاکنی.” . کودک سرش رابرگرداند وپرسید: “شنیده‌ام                            که در زمین انسانهای بدی هم زندگی می‌کنند. چه کسی از من محافظت خواهد کرد؟”                    . فرشته‌ات از تو محافظت خواهد کرد، حتی اگر به قیمت جانش تمام شود. .                                             کودک با نگرانی ادامه داد: “اما من همیشه به این دلیل که دیگر نمی‌توانم شما راببینم،                          ناراحت خواهم بود.” . خدواند لبخند زد و گفت: “فرشته‌ات همیشه درباره من با تو صحبت                   خواهدکرد و به تو راه بازگشت نزد من را خواهد آموخت، گر چه من همیشه                                        درکنار تو خواهم بود.” . در آن هنگام بهشت آرام بود اما صداهایی                                                          از زمین شنیده می‌شد. کودک می‌دانست که باید به زودی سفرش را آغاز کند.                                      . او به آرامی یک سؤال دیگر از خداوند پرسید: “خدایا ! اگر من باید همین حالا بروم                             لطفاً نام فرشته‌ام را به من بگویید.” . خداوند شانه او را نوازش کرد و پاسخ داد:                                   “نام فرشته‌ات اهمیتی ندارد. به راحتی می‌توانی او را مادر صدا کنی.”